Vanuit Amsterdam vertrok vrijdagochtend een vliegtuig met Nederlandse hulpverleners naar Gaziantep. Eenmaal geland splitste de groep zich op en vertrokken de Amsterdam UMC’ers per bus naar Kahramanmaras, het epicentrum van de aardbeving. Na de aardbevingen was het onmogelijk om in het rampgebied te komen, door kapotte wegen waren veel gebieden onbereikbaar en hulp kwam hierdoor vaak te laat. Vrijdag was de acute fase over, Turkse artsen hadden inmiddels dagen achtereen gewerkt en hadden aflossing nodig. Dit was de taak van het team van Beyda en Erwin: “De artsen daar waren heel erg moe, en er werden nog steeds mensen onder het puin vandaan gehaald.”
Verschillende soorten hulp
Mensen kwamen met allerlei kwalen bij de Nederlandse hulpverleners. De Nederlanders hebben infusen geprikt, wonden verzorgd maar ook een luisterend oor geboden. Erwin: “Veel mensen hadden paniekaanvallen. Dan gaven we iets rustgevends, zuurstof en stuurden we ze een uurtje naar bed. Daarna waren ze er wel weer.” Veel mensen die al dagen aan het zoeken waren in het puin, kregen last van luchtwegproblemen. Maar ook het ontbreken van medicatie was een probleem. “Er was een wat oudere man met suikerziekte, zijn huis lag in puin en hij had geen insuline meer. Zijn bloedsuikerspiegel werd gevaarlijk hoog.”
Het is bekend dat mensen dit soort klachten kunnen krijgen bij extreme stress
Ook waren er patiënten bij wie de psychische impact van de ramp zich lichamelijk uitte. Erwin en Beyda herinneren zich een meisje van 13 jaar met atypische trekkingen. Na een uitgebreid onderzoek vinden ze niets, maar als ze haar aan het praten krijgen, komen ze erachter dat haar beste vriendin dood onder het puin vandaan gehaald is. Erwin: “Het is bekend dat mensen dit soort klachten kunnen krijgen bij extreme stress”.
Naschokken
Beyda was niet onbekend met aardbevingsschokken: “Gek genoeg voel ik ze nooit, ook nu niet. Maar ze waren er wel.” De groep verbleef in een oud verpleeghuis dat nu opengesteld is voor hulpverleners en qua veiligheid goedgekeurd was. “Tijdens de naschokken, die nog een sterkte hadden van tussen de 4,5 en 5 op momentmagnitudeschaal, rende iedereen het pand uit naar buiten. Uiteindelijk ben ik met een collega wel weer naar binnen gegaan. We twijfelden en waren bang om te gaan slapen, maar de slaap wint het toch. Als je zo moe bent, heb je die paar uurtjes echt nodig.” Een deel van de groep heeft die nacht verder geslapen in de bus die de volgende ochtend richting het vliegveld vertrok.
Ervaring die je meeneemt
Om uit te zoeken wat een patiënt heeft, hebben artsen doorgaans bloedonderzoek, neurologisch onderzoek en allerlei soorten scans nodig. In het veldhospitaal waar Beyda en Erwin werkten, waren deze middelen niet voorhanden. Beyda: “Dokteren is vooral uitsluiten, in een ziekenhuis heb je daar alle middelen voor, maar nu kon ik zelfs geen bloedonderzoek doen. Ik kon alleen sparren met een ervaren SEH-arts. In het veldhospitaal zag ik hoe fijn het is om in het ziekenhuis alles bij de hand te hebben, zodat je veilig ziektes kan uitsluiten en tot een diagnose kan komen.”
Familie in Turkije
Beyda heeft zelf ook familie in Turkije: “In Nederland maakte ik mijzelf gek. Ik Facetimede met mijn familie daar, maar kon vanuit Nederland niets doen. Dat vond ik zo moeilijk”. Ook achteraf gezien is Beyda blij dat ze is gegaan: “Het heeft mij alleen maar goed gedaan om te kunnen helpen. Het is ook fijn om te zien dat mensen uit andere landen zo met ons meeleven. Iedereen daar weet wat er aan de hand is, daarom kunnen mensen hun verhaal niet echt kwijt. Bij ons kon dat wel.”
Beyda en Erwin zijn dinsdagavond teruggekomen in Nederland. Maar hiermee stopt wat Beyda betreft de hulp niet. “De buitenlandse vrijwilligers trekken zich terug, gelukkig zijn we daar nu niet meer zo hard nodig. Op afstand kunnen we echter nog veel blijven betekenen voor Turkije en Syrië. Er is een plan nodig voor meer chronische hulp op afstand.”
Steun
Hulp is ontzettend hard nodig voor de slachtoffers van de aardbeving in Turkije en Syrië. Wil je de slachtoffers ook steunen? Doneer dan bijvoorbeeld op Giro555. Met jouw gift kunnen de hulporganisaties achter Giro555 de mensen helpen met voedsel, onderdak en andere noodhulp.
