Paulis heeft - op het moment van dit interview - haar zenuwen aardig onder controle. “Ik kan het nog redelijk loslaten. De intense focus komt vlak van tevoren. Mijn roeipartner, Marieke Keijser, en ik zijn momenteel op trainingskamp in Italië. Op een meer van drie kilometer ligt hier een baan van twee kilometer uitgelegd. Daar trainen we elke dag op. We zijn natuurlijk al vijf jaar bezig, maar scherpen nu de laatste zaken aan.”
Nieuwe roeipartner
Op de vorige Spelen roeide Paulis samen met Maaike Head. Hoe was het om te wisselen van partner? “Toen ik met Maaike roeide, kwam ik relatief laat bij het team. Ik was op de vorige Spelen een broekie. Ik wil niet zeggen dat het mij is overkomen, want ik heb er hard voor gewerkt, maar het succes kwam sneller dan verwacht. Afgelopen vijf jaar was ik ineens degene met ervaring. Ik heb het traject naar de Spelen daardoor bewuster meegemaakt. Daarnaast is Marieke anders dan Maaike. De kracht van een goede dubbeltwee is dat je het beste uit de ander kunt halen. Eén plus één is drie, zeggen we weleens. Met Maaike was alles planmatig en bij Marieke gaat het meer op gevoel. Wij zijn beiden begonnen als jeugdroeiers waardoor we een goed gevoel hebben voor de boot. Maar met beiden heb ik tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen een wereldrecord gevaren. Dus wat dat betreft zit het met vertrouwen ook nu wel goed.”
Mooie herinneringen
Aan de vorige Spelen in Rio bewaart Paulis mooie herinneringen: “Het is een Nederlandse traditie dat - wanneer je goud wint op de Spelen - de supporters het water inspringen en naar je toe zwemmen om je te feliciteren. Nadat we gewonnen hadden, renden onze vrienden en familie dwars door de beveiliging om naar ons toe te zwemmen. Dat was absoluut mijn meest magische moment. Ik heb weken op een gouden wolk geleefd. Er kwam echt een tsunami op ons af. We werden uitgenodigd voor tv-uitzendingen en ik had geen idee wat me overkwam. Op een gegeven moment kreeg ik een telefoon in mijn handen geduwd. Het bleek minister-president Mark Rutte. Wat ik tegen hem heb gezegd? Geen idee. Waarschijnlijk heb ik iets als ‘bedankt’ gestameld.”
Focus op goud
De combinatie topsport met geneeskunde is nog wel een uitdaging. “Ik bekijk het heel planmatig. Na de vorige Spelen heb ik gekeken hoe ik de aanstaande vier jaar in kon vullen. Ik wilde sowieso een deel coschappen lopen en dat heb ik in de winter gedaan. Het blijft lastig. Met 98 procent inzet red je het niet in de topsport. Gelukkig krijg ik vanuit veel hoeken hulp en ik ben zowel de VU als de roeibond dankbaar voor alle flexibiliteit en ondersteuning die ze gegeven hebben. Volgende zomer ben ik als het goed is arts en daarna hoop ik de kant van de orthopedie of chirurgie op te gaan. Maar eerst ligt mijn focus op goud.”
Amsterdam UMC’ers in actie
Welke Amsterdam UMC’ers kunnen we de komende weken nog meer aanmoedigen? Voor de roei-equipe komen in Tokio - naast Ilse Paulis - Veronique Meester, Koen Metsemakers en Martine Veldhuis in actie. Sanne Koolen maakt deel uit van het Olympische hockeyteam en Elze Geurts is reserve in de turnploeg. Amsterdam UMC wenst hen allemaal veel succes!
Dit artikel is een bewerking van een interview met Ilse Paulis dat eerder verscheen in VU Magazine.
Foto: Soenar Chamid
UPDATE: Roeien: Paulis en Keijser wonnen een bronzen medaille in de lichte dubbeltwee (waarvoor Martine Veldhuis als reserve meeging), Veronique Meester won zilver met de vier-zonder, Koen Metsemakers won met de dubbelvier goud. En ook de hockeydames wonnen goud, een mooie score!
